To nie jest blog z typowymi recenzjami książek.
To jest moja osobista podróż.
Bardzo subiektywna.
Podróż w emocje.
Podróż we wspomnienia.
Podróż sentymentalna.

poniedziałek, 17 czerwca 2013

"Atlas Chmur" - David Mitchell


Najpierw obejrzałam film - KLIK. I, podążając za mottem widocznym na okładce - "nic nie jest przypadkowe" - bardzo dobrze, że tak się stało, bo widocznie tak się stać musiało.

Pierwsze podejście do przeczytania "Atlasu Chmur" zakończyło się fiaskiem. Nie dałam rady przebrnąć przez początkowe jego strony. Pokonał mnie specyficzny język. Po kilkunastu tygodniach przerwy, ponownie zasiadłam do lektury. Tym razem się udało, chociaż najwięcej problemów przysporzyła mi relacja Sonmi 451.

Sześć historii. Sześcioro narratorów. Sześć płaszczyzn czasowych. Coś ich łączy, choć wydawać by się mogło, że wszystko dzieli...

Gdybym miała określić tę pozycję jednym słowem, brzmiałoby ono "dziwna", a może nawet "osobliwa". Nigdy bowiem (jak do tej pory) czegoś podobnego nie czytałam, więc nie miałam możliwości doświadczyć.

Wielowątkowość, masa detali, opisów oraz charakterystyk wymaga ogromnego skupienia, koncentracji, kojarzenia i pamięci. Spory to wysiłek dla mózgu.

Ktoś, kto wierzy w reinkarnację, na pewno jeszcze głębiej odczuje przekaz "Atlasu Chmur", ale tak naprawdę wystarczy chwila zastanowienia się i refleksji nad tym kim jesteśmy, jacy jesteśmy, dokąd zmierzamy i jak nasze działania (bądź ich zaniechanie) mogą wpłynąć na losy następnych pokoleń.

Kilka dni przed wzięciem do ręki tej pozycji, czytałam "Nieznośną lekkość bytu" Milana Kundery. Idea "wiecznego powrotu" Nietzschego wspomniana przez autora, jak bumerang dotarła do mnie w "Atlasie Chmur". Aż się wtedy uśmiechnęłam do siebie.

Tym razem zostawię sporo cytatów, które jakoś szczególnie wydają się być ważne.

"Każde sumienie ma gdzieś ukryty wyłącznik".

"Cały czas przecinamy raz po raz swoje własne ślady, jak w jeździe figurowej na lodzie".

"Nieograniczona władza w rękach ograniczonych ludzi zawsze prowadzi do okrucieństwa".

"W rozumieniu sprawców opór więźniów daje jedynie usprawiedliwienie dla jeszcze bardziej okrutnego ograniczania wolności".

"Wewnątrz każdego sekretu czai się strach przed odkryciem".

"Jesteśmy tylko tym, co wiemy".

"Wściekłość hartuje wolę ze stali".

"Uprzedzenie jest jak wieczna zmarzlina".

"Środowisko każdej istoty jest kluczem do jej tożsamości".

"Historia stanowi bank ludzkiego doświadczenia, który może rywalizować z mediami".

"Czas jest tym, co powstrzymuje historię przed tym, by wydarzyła się od razu cała, w jednej chwili; czas jest tempem, w którym znika przeszłość".

"Byliśmy tacy, jacy wy jesteście".

"Umysł, który poznaje, to umysł, który żyje".

"Ludzki głód zrodził cywilizację, ale ludzki głód też ją zabił".

"Jak mówisz, że czyjeś wierzenia nie są prawdziwe, myślę, że mówisz, że ich życie nie jest prawdziwe, ani ich prawda prawdziwa nie jest".

"Nie ma żadnej podróży, co cię choć trochę nie zmieni".

"Czasem udawanie może zwichnąć jestestwo".

"Czasem mniej rozumu, to więcej rozumu".

"Jeśli idzie o twarze, piękne kłamstwa lepsze są niż parchata prawda".

"Nie wiedzieć najsamgorszego gorzej jest, niż je wiedzieć".

"Tajemnice psują człowieka od środka, jak zęby, jak się ich nie wyrwie".

"Myślałem, że jak żyją w słowach, nie mogli pomrzeć w ciele".

"Dusze przemierzają wieki, jak chmury przemierzają niebo i choć ani kształt chmury, ani barwa, ani wielkość nigdy takie same nie zostają, ciągle jest chmurą. I tak samo z duszą jest".

"Gdy podróżuje się daleko, odnajdzie się samego siebie".

"Pedantyczne umysły często nie dostrzegają prostoty".

"Każde nieznane dokądś prowadzi".

"Sacrum to dobra kryjówka dla profanum: obydwie strony są bardzo do siebie podobne".

"Zaczyna się od niewiedzy. Niewiedza rodzi strach. Strach rodzi nienawiść, a nienawiść przemoc. Przemoc prowadzi do dalszej przemocy, aż każde prawo stanie się  jedynie tym, czego pragną najsilniejsi".

"Tylko ci, których wolności pozbawiono, mają choć cień przeczucia, czym ona tak naprawdę jest".

"Książki nie dają prawdziwej ucieczki, ale mogą powstrzymać umysł, zanim sam siebie rozdrapie do krwi".

"Ci, którzy się boczą, upajają się samotnymi fantazjami".

"Kłamanie jest złe, ale kiedy świat staje na głowie, małe zło może zrobić wiele dobrego".

"Nie wiedzieć jest niebezpiecznie".

"Egoizm to żądać od drugiego człowieka, by znosił nieznośny byt tylko po to, żeby oszczędzić rodzinie, przyjaciołom, wrogom trochę zagłębienia się w duszę".

"Zabić to, co można by miłować i uleczyć - wydaje się, że tak sprawy tego świata działają".

"Wolnych ludzi w niewolników zmieniliśmy".

"Historia żadnych reguł nie dopuszcza, a jedynie skutki. Cóż doprowadza do skutków? Złe czyny i czyny szlachetne. Cóż doprowadza do czynów? Przekonania. Przekonania zarówno nagrodą są, jak i polem bitwy - w głębi umysłu, jak i w jego zwierciadle: w świecie".